Czerwcowe Bootydy to rój meteorów, który można obserwować każdego roku pod koniec czerwca. Nazwa roju pochodzi od gwiazdozbioru Wolarza (Bootes), z którego meteory zdają się wybiegać. Jest to rój o zmiennej intensywności, co oznacza, że w różnych latach liczba widocznych meteorów może się znacznie zmieniać.
Historia i pochodzenie roju
Czerwcowe Bootydy są związane z kometą 7P/Pons-Winnecke, odkrytą w 1819 roku przez Jeana-Louisa Ponza. Rój jest aktywny od 22 czerwca do 2 lipca, z maksimum aktywności przypadającym zazwyczaj na 27 czerwca. W niektórych latach, takich jak 1998 i 2004, rój potrafił zaskoczyć wyjątkowo dużą liczbą widocznych meteorów, osiągając nawet kilkaset meteorów na godzinę. Zwykle jednak aktywność jest znacznie mniejsza, wynosząc od kilku do kilkunastu meteorów na godzinę.
Jak i kiedy obserwować czerwcowe Bootydy?
Najlepszym czasem do obserwacji czerwcowych Bootydów będzie noc 27 oraz 28 czerwca. Rój osiąga swoje maksimum około 7 rano 27 czerwca, dlatego najlepsze obserwacje będą przed świtem 27 czerwca. Aby zobaczyć meteory, nie potrzebujesz specjalistycznego sprzętu. Wystarczy znaleźć miejsce z dala od miejskich świateł, położyć się na kocu lub leżaku i patrzeć w kierunku zachodnim, skąd meteory będą wybiegać. Warto uzbroić się w cierpliwość, ponieważ meteory mogą pojawiać się w nieregularnych odstępach czasu.
Aby zobaczyć jak najwięcej meteorów z roju czerwcowych Bootydów, nie skupiaj się na samym radiancie. Zamiast tego, wybierz ciemny skrawek nieba oddalony od radiantu o około 30–40°. Właśnie w tej odległości od źródła roju można dostrzec najwięcej meteorów.
Czerwcowe Bootydy, choć mniej znane niż np. sierpniowe Perseidy, mają swój niepowtarzalny urok. Ich zmienna aktywność sprawia, że każda obserwacja jest wyjątkowa i pełna niespodzianek. Dla miłośników astronomii i wszystkich, którzy lubią spędzać czas pod gwiazdami, czerwcowe Bootydy są doskonałą okazją do zanurzenia się w magii nocnego nieba.
